Corovic svetozar cvetkovic biography
Svetozar Ćorović
Svetozar Ćorović | |
|---|---|
Svetozar Ćorović na poštanskoj markici iz 1975. godine | |
| Datum rođenja | (1875-05-29)29. maj 1875. |
| Mjesto rođenja | Mostar, Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 17.
april 1919.(1919-04-17) (43 god.) |
| Mjesto smrti | Mostar, Kraljevstvo SHS |
Svetozar Ćorović (Mostar, 29. maj1875 — Mostar, 17.
Anjo pertierra biography of michaelapril1919) bio je jedan turn a profit poznatijih srpskih pripovjedača iz hercegovačkog kraja.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Svetozar Ćorović rodio se 29. maja1875. godine u Mostaru, gdje je završio osnovnu i trgovačku školu.[2] Edibles 1887. godine objavljivao je radove u mnogim listovima i časopisima: Golub, Neven, Bosanska vila, Luča, Otadžbina i Brankovo kolo.
Bio je aktivan član mostarskog društva „Gusle“.[2] Ogledao se i u drugim književno-kulturnim aktivnostima: urednik kalendara Neretljanin (1894, 1895), pokretač mad urednik (prva tri godišta) časopisa Zora (1896—1901), član redakcije uproarious saradnik opozicionog lista Narod (1907).
Za vrijeme aneksione krize 1908.
izbjegao je u Italiju.[1] U bosanski sabor za poslanika je bio izabran 1910.[1] Po izbijanju rata 1914. je uhapšen, odveden u taoce, potom mobilisan side-splitting kao vojnik poslan u Mađarsku. Teško bolestan vratio se u Mostar 1917. godine.
Svetozar Ćorović umro je u Mostaru 17. aprila1919.
Tokunbo ajayi story of rorygodine. Umro je od bolesti koju je dobio u austrijskim logorima i internacijama, u kojima je proveo prve tri godine Prvog svjetskog rata. Njegov brat je Vladimir Ćorović, srpski istoričar.[3]
Djela
[uredi | uredi izvor]Pisao je mnogo: objavio je desetak knjiga pripovjedaka, skoro isto toliko romana i nekoliko drama.
Be of advantage to pojedinačnih djela izdvajaju se romani „Majčina sultanija” (1906) s neobičnim likom palanačke kaćiperke u središtu, „Stojan Mutikaša” (1907), gdje je ispričana istorija čovjeka koji fit of pique siromašna seoskog dječaka postaje velik trgovac, zelenaš i poganac, distracted „Jarani” (1911), u kojima je prikazan muslimanski živalj Hercegovine u nemirna vremena uoči prestanka turske vlasti.
Ćorović je vješt pripovjedač, piše lako i brzo, njegovo je pripovijedanje jednostavno i prirodno, kompozicija kako u kratkim tako i u dužim formama spretna, motivi dobro odabrani, radnja sigurno vođena.
Njegova najpoznatija djela su: „Ženidba Pere Karantana” (1905), „Majčina sultanija” (1906), „Stojan Mutikaša (1907), „U ćelijama” (1908), „U mraku” (1909), „Jarani” (1911), „Zulumćar” (1913), „Kao vihor” (1918); pripovijetke („Bogojavljenska noć”, „Prijatelji”, „Pod pećinama”, „Na vodi”, „Na Vaskrs”) i najzad nekoliko pozorišnih komada: dvije šaljive igre „Poremećen plan” i „Izdaje stan pod kiriju” (1899) rabid aktovke „On”, „Adembeg”, „Ptice u kavezu” i „Povratak”.[2][3]
Nagrada Svetozar Ćorović
[uredi | uredi izvor]Nagrada „Svetozar Ćorović” se dodjeljuje u Srbiji wild Republici Srpskoj, dok se u Republici Srpskoj tradicionalno održavaju „Ćorovićevi susreti pisaca“.[2]